تجلّی قرآن کریم و حدیث در سروده های غلام رضاخان ارکوازی

دوفصلنامه ی پژوهش های قرآنی در ادبیات، دانشگاه لرستان سال دوم، شماره ی اول، پیاپی سوم، بهار و تابستان 1394 هـ. ش/2015م صفحات 93- 111 تجلّی قرآن کریم و حدیث در سروده های غلام رضاخان ارکوازی سیّدآرمان حسینی آبباریکی[1] علیرضا شهرستانی[1] چکیده تأثیر قرآن کریم و حدیث در سروده­های شاعران کُرد قابل توجّه است؛ آن­ چنان­ که اشعار این شاعران، سرشار از الهامات قرآنی، احادیث قدسی و نبوی و نیز مفاهیم عمیق عرفانی است. سروده­هایِ غلام­رضاخان ارکوازی- از شاعران نامی کُرد در قرن سیزدهم هجری قمری- سرشار از مفاهیم قرآنی، حبّ اهل بیت (علیهم السّلام) و نیز مضامین پُربار عرفانی است. ارکوازی مانند برخی از شاعران،  نخواسته که تنها با زیور آیات و احادیث اشعار خویش را بیاراید، بلکه کلام الهی و سخنان گهربار ائمه (علیهم السّلام) با ذهن و ضمیر او عجین شده است. از آنجایی که سروده­های شاعر، به عنوان یک مأخذ ارزنده در پژوهش­های شیعی و عرفانی، می­تواند حائز اهمیت باشد، بنابراین در این جستار سعی بر آن است تا به روش تحلیل عقلانی محتوا به اختصار دربارۀ شاعر و زبان شعری او مطالبی ذکر شود، سپس ضمن بیان پیشینۀ تحقیق، تأثیر قرآن و حدیث در بخشی از سروده­های او بررسی شود. نتیجه اینکه شاعر به صورت­های گوناگون ازجمله اقتباس، ترجمه و برآیند­سازی از آیات و احادیث تلمیح به داستان پیامبران در سروده­های خود بهره برده است. واژگان کلیدی: غلام­رضاخان ارکوازی، شعر کُردی، قرآن، حدیث.   [1]- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، (نویسنده مسئول)؛ [email protected]              2- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد،  [email protected]